AŞK MEYDANI İMAN VE KÜFRÜN DIŞINDADIR

Sohbette bulunanlardan bir zât, Mevlânâ’nın, bir rubâide: (Bizim yerimiz küfrün de îmânın da dışında olan bir sahadır.) dediğini söyleyince, hAZRET BU SÖZÜ şöyle izâh etti: – Küfür; o küfrü bilip ondan çekinmek için lâzım. Din, îmân da yürümek için lâzım. Bu yürüyüş insanları aşk âlemine götürür. Aşk’a düşenler için bunların ikisinin de lüzumu yok. Din, îmân, küfür; bunlar hep aklın işidir. Aklımız başımızdaysa hem îmânı, hem de küfrü bilmek lâzım. Aşk istilâ ettikten sonra ikisi de gider. Çünkü bir tahtta iki sultan oturamaz. Bunun içindir ki aşk’a bürünmüş olarak çıkan sözleri, yani doğuşları akıl anlayamaz. Anlaşılması için onların şerh edilmesi lâzımdır. İşte bu sohbetler o doğuşların şerhidir. Aşk’la söylenen sözler nazımla çıkar. Aşk kelâmını anlamak için âşık olmalı. Mensur sözleri, herkes anlar. O sözleri söyleyen, akılla, yani aklı başındayken söylediği için duyan her akıl sahibi onları anlayabilir.