Arif ve insanı kamilin batının nuru onun iyi sözüne ve iyi fiiline hacet olmaksızın sohbetinde, huzurunda bulunanlara tesir eder. Hz. Osman efendimiz halife olunca minbere çıktı, halk ne buyuracak diye bekleştiler. Hiç konuşmayarak sükut vaziyetinde durdu. Huzurda olan insanlara öyle bir vecd hali nasıl oldu ki dışarı çıkmağa mecalleri kalmadığı gibi nerede oldukları hususunda şuurları olmadı. O insanlara yüz vaaz ve hutbe bu tesiri yapamazdı. Uzun bir müddet minber üzerinde bekledi ve sonra "Sizin için fa'al imam, kavval olan imamdan hayırlı ve ahsendir" deyip mimberden indi.
Sözden murad faidedir ve ahlakın değişmesidir. Hz. Osman'ın huzurunda olanlar söz söylemeksizin bu faideye ulaşmış idiler. Minberde sadece durdu ve hiçbir amel işareti göstermedi. Ama sözsüz tasarrufta bulundu. Senin evliyayı Hakk'a nazar etmen ile onların sende tasarrufu ve kelam olmaksızın seni maksadına ve menziline eriştirmeleri mümkündür. Arifi Kamilin fiiline ve kavline bakmamak gerekir. Onun huzurunda özel nazarına uğrarsan dünyanın ve ahiretin ahvali gül gibi açılır...
Sözden murad faidedir ve ahlakın değişmesidir. Hz. Osman'ın huzurunda olanlar söz söylemeksizin bu faideye ulaşmış idiler. Minberde sadece durdu ve hiçbir amel işareti göstermedi. Ama sözsüz tasarrufta bulundu. Senin evliyayı Hakk'a nazar etmen ile onların sende tasarrufu ve kelam olmaksızın seni maksadına ve menziline eriştirmeleri mümkündür. Arifi Kamilin fiiline ve kavline bakmamak gerekir. Onun huzurunda özel nazarına uğrarsan dünyanın ve ahiretin ahvali gül gibi açılır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder