20 Aralık 2019 Cuma

KÖTÜ NAZAR BAŞKASININ GÖZÜNE DENMEZ Kİ?

Kötü nazar, kötü bakış denince hep bir başkasının gözü olarak algılarız. Halbuki insanın kendi gözü, bir başkasının nazarından daha tehlikeli olabilir.
Hadis-i şerifte buyrulmuştur ki:"Kötü göz insanı kabre ve deveyi kazana koyar".Yine başka bir hadis-i şerifte buyrulmuştur ki:"Kaza-yı ilahiyi geçen bir şey olsa idi, kötü göz geçer idi".
Şüphesiz insanın nazarında bir garip ve acip ahval zuhur eder."Manyetizma" bunlardan birisidir.Sebebi maddisi meçhul olan bu manevi tesiri yine manevi bir vasıta olan şu ayeti kerime ile def edilir:"Ve küfredenler Kuranı dinledikleri vakit az kaldı kötü gözleriyle seni kaydırsınlar ve onlar,o muhakkak delidir derler"(Kalem 68/51)
Kötü nazardan Efendimiz (sav)'in bile vücutları ızdırap gördü.bu nedenle insan, kendi güzelliklerini aleme izhar etmemelidir. Kötü gözün kaynağı nefsani sıfatlardan olan hased'dendir. Batınında olan bu temenni nazar vasıtasıyla tesir eder.Kötü gözün zıddı iyi göz olup bu iyi göz insanı kamilin gözü olmakla terbiyesi altındaki müridanın nefislerindeki kötü duyguları izale eder. Evliyaullah Hak teala'nın rahmetini temsil eder."Rahmetim gazabımdan ileri geçmiştir"hadisi kudsisi gereğince insanı kamilin hüsnü nazarı, nefsanilerin kötü nazarlarına galib gelir.
Hak Teala evliyayı ondan dolayı yeryüzüne getirdi, ta ki alemlere rahmet olsunlar.
Rahmet, kahra galip olduğu için her asırda peygamber varisi olan evliya, kendi zıddınına galiptir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder