Kalbinde raiyye (emrin altındakiler) için geniş merhamet ve muhabbet duyguları besle, onları lutf ile karşıla.Katiyyen o zavallıları , fırsat bilip te kendilerini yutmayı ganimet bilen yırtıcı bir canavar kesilme.Zira onlar iki sınıftan ibarettir:
1,Ya dinde kardeşin
2.Ya hilkatte(yaratılışta) eşindir.
Kendilerinden hata sadır olabilir.Bazı arızalar zuhur edebilir.Gerek hata ile , gerek kasden makrun olarak işledikleri suçlardan dolayı ellerinden tutarak doğru yola getirmek mümkündür.Nasıl sen Allah'ın senin günahından vazgeçip afvetmesini istersen , sen de onları affının gövlgesine al.Çünkü sen onların fevkinde bulunuyorsun.Emri vilayeti sana verip vali yapan da senin fevkında bulunuyor.Noksan sıfatlardan münezzeh Allah ise seni vali nasbedenin fevkında bulunuyor ve kullarının, işini hakkıyla görmesini istiyor, seni onlarla imtihan ediyor.
Dikkat et !
Olmaya ki Allah ile harbe girip de kendini Allah'ın gadabından siper yapma.Zira ne O'nun intikamına dayanacak kadar kuvvet ve kudretin var, ve ne de afv ve merhametinden müstağni olabilirsin
Hele hiçbir afvından dolayı katiyyen pişman olma.Sakın verdiğin azabdan dolayı da sevinme.Halletmek imkanı bulamadığın bir badireye koşma.
Sonra "Ben kuvvet, kudret sahibiyim, emrederim, elbette itaat ederler" demi.Zira o tavır , o hal kalbi eskitir, fesada verir ve neticede dini zaafa uğrar.Bunun neticesi de felakete koşmaktır.Sakın sakın Allah ile büyüklük yarışına kalkışma.O öyle bir Allah'dır ki ; her kahredici rezili zelil, her kendini beğenen mütekebbiri perişan eder bırakır.Allah'ın kullarına zulmedenin , ibadullah tarafından davacısı doğrudan doğruya Allah'dır.Allah da birine hasım oldu mu o kimsenin bütün dayanakları çürük ,bütün hüccetleri batıl olur.Hem ölünceye kadar yahud tevbe edip kabul ettirinceye kadar Allah ile ilanı harb etmiş olur.
İyi bil ki dünyada zulüm kadar Allah'ın lütfunu değiştirip , kahrını tacil edecek bir şey yokdur. Zira muhakkak Cenab-ı Hak, mazlumların ahu enini işitiyor, zalimleri elbette nazarı celali ile gözetliyor.
Dikkat et !
Olmaya ki Allah ile harbe girip de kendini Allah'ın gadabından siper yapma.Zira ne O'nun intikamına dayanacak kadar kuvvet ve kudretin var, ve ne de afv ve merhametinden müstağni olabilirsin
Hele hiçbir afvından dolayı katiyyen pişman olma.Sakın verdiğin azabdan dolayı da sevinme.Halletmek imkanı bulamadığın bir badireye koşma.
Sonra "Ben kuvvet, kudret sahibiyim, emrederim, elbette itaat ederler" demi.Zira o tavır , o hal kalbi eskitir, fesada verir ve neticede dini zaafa uğrar.Bunun neticesi de felakete koşmaktır.Sakın sakın Allah ile büyüklük yarışına kalkışma.O öyle bir Allah'dır ki ; her kahredici rezili zelil, her kendini beğenen mütekebbiri perişan eder bırakır.Allah'ın kullarına zulmedenin , ibadullah tarafından davacısı doğrudan doğruya Allah'dır.Allah da birine hasım oldu mu o kimsenin bütün dayanakları çürük ,bütün hüccetleri batıl olur.Hem ölünceye kadar yahud tevbe edip kabul ettirinceye kadar Allah ile ilanı harb etmiş olur.
İyi bil ki dünyada zulüm kadar Allah'ın lütfunu değiştirip , kahrını tacil edecek bir şey yokdur. Zira muhakkak Cenab-ı Hak, mazlumların ahu enini işitiyor, zalimleri elbette nazarı celali ile gözetliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder