Yüzünün aksi düşünce kadeh aynasına
Şarabın gülüşünden kapıldı arif boş tamaha
Yüzünün güzelliği aynaya yansıyınca bir kez
Bunca görüntü düştü vehimler aynasına
Görünen bunca akis , bunca güzel görüntü
Sakinin yüzünden kadehe düşen bir yansıma
Aşk kıskançlığı bütün hasların dilini kesti
Nereden düştü hüznünün sırrı avamın diline
Mescitten meyhaneye kendiliğinden düşmedim
Akibetim belliydi ezelde buydu düşen payıma
Günlerin döndüğü daireye her düşen
Gitmesin de ne yapsın pergel gibi devranın ardı sıra
Efendi ,beni tekkede tekrar göreceğin günler geçti
Artık işimiz sakin yüzüyle , kadehin dudağıyla
Hüznünün kılıcı altında raks ederek gitmeli
Onun kılıcıyla ölen erişir iyi sona
Ben yüreği yanmışa her an bir lütfu var onun
Ne ihsanlar hak etti, şu fakire baksana
Bütün sufiler ahbaptır, bakarlar güzele , lakin
İçlerinden yanık Hafız'ın adı çıktı kötüye
Hafız şirazi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder