Hz.ali, bir kişinin dünyaya sövdüğünü işitir.adama der
ki:
Dünya , kendisine sadık olanlara sadık bir yurt,onu
anlayanlar için bir afiyet yurdu,ondan azık edinenler için çok zengin bir yurt,
Allah aşıklarının mescidi, vahyin iindiği mekan, meleklerin namazgahı ve evliyanın ticarethanesidir.Orada Allah’ın
rahmetini kazanın ve kar olarak cenneti elde edin.
Kim dünyayı zemmediyorsa (kötülüyorsa); o da kendisinden
ayrılmasına izin veriyor, hem kendisinin
hemde kendisine bağlananların ayıplı olduğunu ilan ediyor.O belalarıyla
ibret verir, sevinçleriyle şevk vesüruru artırır.Pişman olanlar onu kınar,
diğer taraftan öbürleri de onu över.Onun (dünyanın)size anlattıklarını
(naklettiği hadiseler)tasdik eden, nasihatlarından ibret alın.
Ve sen, ey dünyanın aldatıcı yönleri ile aldatılmış kişi
! dünya sana ne zaman teslim edildi? Seni ne zaman aldattı? Toprağa uzanmış
babalarınla mı? Yoksa çürümüş olan annelerinin bedenleriyle mi? Nice defalar
onu avuçlarınla didik didik ettin, ellerinle karıştırarak şifa istedin, onun
için doktor aradın! Ama ihtiyacını elde edemedin vetalebin yerine
getirilmedi.Yarın onların çürüdüğü yerde seni de çürüterek dünya sana güzel bir
ders verecek.Ama ağlaman sana fayda vermeyecek.Dostlarının da sana bir faydası
olamayacak.”
Yahyu b.Muaz şöyle der:”Eğer insanlar, galb aleminde
dünyanın sonlu olmasından dolayı yakılan ağıtları işitmiş olsalardı kalpler
paramparça olurdu.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder