Önce selam, sonra kelam…Efendim; evveli, ahiri, zahiri, batını selamlarım. Öncesinde Allah, sonrasında Allah, görünende Allah, görünmeyende Allah, Sahib’i selamlarım. Sahib-i hakikiyi selamlarım. Sağımı, solumu, önümü, ardımı selamlarım…
“Hiçbir tünel ebedi değildir, Yahya Kemal Bey yanlış söylüyor, “iman bir şevk olan zamanlar geçti” diyor. Geçmemiştir. İman bir şevk olan zaman tekrar gelmiştir. Ebedidir. Her zaman öyledir. Her zaman iman bir şevktir. “Nefesler payende (devamlı) ola, demler safalar müzdad (artmış) ola, kulübü aşıkan küşade (şen) ola…” “Büyük rüya görmek lazım, ben görür müyüm bilmem ama siz göreceksiniz. Bir gün gelecek, bir tek selam, paranın görmediği işi hallu fasledecek. “Paraya dost olmayın. Olursanız ruhunuz iflas eder. Paraya sahip olabilirsiniz ama, dost olmayın. İkisi farklı şeylerdir.”
“Aklın bütün kıymeti ona sahip olamayanlar içindir. Akla sahip olanlar için akıl bir şey değildir, onlar aklı aşıp aşka gelmelidirler. Aklın ürünü olan, ilim, fen, teknik ve sanat gibi bütün değerlerin insan hayatı için güzellik ve mutluluk aracı olabilmeleri, onların aşkla kucaklaşmalarına bağlıdır.”
“Hem biz birbirimizi sevmiyoruz. Asıl bundan utansak yeridir. Aynı evdeyiz de birbirimizi sevmiyoruz. Mahallemiz, köyümüz, kasabamız aynı da birbirimizi sevmiyoruz. Belki de her işin başı insanoğlunu sevmiyoruz. Dert buradan başlıyor. Toprağa, gök yüzüne, suya, ateşe, tuza, somuna gönül vermemişiz ki, Türkülere, ağıtlara teslim olmamışız ki. Çirkin ve güzel diye tutturmuşuz. İyi ve kötü diyoruz. Ellerimiz, kafamız ve gönlümüz bir ve beraber değil. İnsanoğlu türküsüz kaldığı zaman gurbettedir. Türküler bitip tükenirse hatırasız, sevdasız ve yalnız kalırız. Türküler ve şarkılarda halk var, millet var, insan var. Şiir, hikmet, yaşama kuralları, ahlak, töre, gelenek var. Asıl mühimi, yüreğimiz ve gönlümüz var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder