Efendimiz zamanında bir hırsızlık hadisesi oldu.Hırsızı huzura getirdiler.Çaldığı meblağ miktarı hesap edildi.Hesap neticesinde tutan yekün ,İslam ahkamı üzerine elin kesilmesini icap ettirdi.Sahibi Şeriat olan hırsızın elini bizzat Cenabı Peygamber kesecekti.Hırsızın eli şeriat masasına kondu.Efendimiz (sav)'in mübarek gözlerinden yaşlar boşanmaya başladı,sahabe de ağlamaya başladı.Nihayet dayanamadılar:"Ya Resulallah! çok rikkate geçtiniz, suçluyu bari affetseniz" dediler.
Resulü Kibriya buna karşılık:
"Elbette rikkate geçerim.Bir mümin kardeşinizin eli kesiliyor.Avf edemem.Zira ilahi hükmü her şeyin üstünde tutarım.Ne olurdu şehadette bulunmasaydınız.Korkarım bu şehadetiniz bu adam garib, fakir olduğu için olmasın.Ve şunu bilin ki:İNNEMA ÜHLİKELLEZİYNE MİN KABLİKÜM ENNEHÜM KANU İZA SERİKA FİHİMÜŞŞERİYFÜ TEREKUHU VE İZA SERİKA FİYHİMÜZZA'IYFÜ EKAAMU ALEYHİL HADD./sizden evvelki milletlerin helaklerinin en mühim sebebi:içlerinden büyükleri mevkı sahipleri hırsızlık ettiği vakit hiç sual sorulmayıp, hali üzerine terk olunmaları, mevkı'i olmayan zaif tabakadan hırsızlık yapacak olursa hemen cezalandırılmaları idi.İşte bu hal sizden evvelki kavimlerin helaklarının en mühim amili oldu.Onun için nefsim yed-i kudreti ilahiyyesinde olan Allah'ıma yemin ederim ki bu hususta en sevgili kızım Fatıma de olsa onun da elini keserim" buyurdular.
İşte Büyük dinin adaleti,değişmeyen ilahi ve ebedi hükümler.
(Suçlama dosyaları hiç açılmaksızın kapatılan mevki sahipleri ile dünyevi maksatlarla bunu kapama gayreti içinde olanlara ithaf olunur)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder