DÜNYA MEDENİYETİ/DİNMEDENİYETİ

 Kuş iki kanatlı uçar.İki kanadın mevcudiyeti kuşu maksada ulaştırır.İnsanında kemalata ulaşması ve yaratılış maksadına ulaşabilmesi için  dünya ve ahiret kanadına sahip olması gerekir.Bu nedenle insanların Din medeniyetine ve dünya medeniyetine sahip olmaları huzuru getirir.Ancak bu iki medeniyetin kuralları birbirine zıt olsada bu iki zıtlık birbiri ile barıştırılabilirse mutluluk gelir.

Din medeniyetinin istinad noktası “Hak” dır.Hakk’ın şe’ninin neticesine razı olmaktır.

Dünya medeniyetinin istinat noktası “Kuvvet”tir.Kuvvetin şe’ninin neticesi ise boğuşmak,mücadele etmektir.Zalim; aciz kalınca kuvvete sarılır.O zanneder ki hak kuvvettedir. Halbu ki kuvvet Hak’dadır.Beşeriyet bu sahaya düşünce yıkım başlar.

Din medeniyetinde hedef:”Fazilet” dir.Faziletin şe’ninin neticesi ;Aslının, Rabbının, meadının rızasıdır.Dünya medeniyetinde hedef “Menfeat”dır.Menfeatın şe’ninin neticesi ise:-nefsani ihtiyaçlar hiç bir vakit doymayacağından-boğuşmaktır.Beşer bir işi yapacağı vakit  derhal “Ne menfeaatim var?”sorusunu sorar.

Din medeniyetinden hayat:”Yardımlaşmadır.Allahsız bir zerre olmadığını idrak ile hukuka riayettir.Dünya medeniyetinde hayat ise “cidal/mücadele” diye tarif edilir.”Nasılsınız?”diye sorduğunda “mücadeleye devam” cevabını alırsınız.

Dünya medeniyetinde gaye :”Şehvet”tir.

“Din medeniyetinde şehvet yok mudur?” diye bir soru sorulursa gaye olarak değil ücret olarak vardır.Yani din:”Ey insan oğlu !Sen kudretin insan dokuma tezgahını hamilsin.İnsan kadar terbiyesi güç , kadriniaz bilen bir mahluk yoktur.Sen bu külfeti üzerine alıyorsun, ben de zevk ve şehveti sana ücret olarak veriyorum” der.

Bu iki medeniyetle ilgili maziye bakarsak;

Din medeniyetleri, dünya medeniyetlerinden daha çok yaşamışlar ve dini medeniyetler insanlar üzerinde daha fazla icra kudreti göstermişlerdir.

Din medeniyetinde kaynak “vahyy” olup,vahy(ilham) suretiyle gelen ilmi kaidelerde noksanlık olmaz.Dini medeniyetlerin hayati tanzim eden usulü, insana daha kolay gelir ve kabul edilmiştir.Dünyevi medeniyetlerde ise  dayanak “his” olduğundan kanunlarını tayinde beşer hissinden yardım gördüklerinden cemiyetin ufak bir dalgalanması idari kuvvetlerini derhal çözülüp ayrılmaya uğratmışdır.

Bu ifadelerdeki din medeniyeti “İslam medeniyeti”dir. İslam dini tamamen akıl ile bağdaşan bir dindir.akıl ile İslam dini arasında arasında hiçbir vakit zıtlık,mücadele yoktur.Eğer var gibi gösterilmek istenirse ya akıl sahih değildir veya nakil sarih değildir.Malumatı beşeriye ile menkulatı diniyye arasında  hiçbir vakit  hakikatde çekişme olamaz iken , ferdi saltanatların araya girmesiyle bunlar mütemadiyen birbirleri ile çarpışmışlardır. Batı’da ise bunun tersi olmuş bu çarpışma kilise dini ile aklın bağdaşmamasından doğmuş ve Batının akıllıları hidayet yolunu bulacağız diye sürekli çırpınmış, halen çırpınmaktadırlar.İnsanın manasını saran manevi hastalığın önüne ne göz kamaştırıcı fenniyle, ne akla hayret verici ilmiyle geçememiştir.Çünkü vahiy kuvveti , nübüvvet kuvveti beşerin önüne geçmedikçe mutluluk bulunamaz