MELAMİ NUTUKLARI

– Bir şey derler: Peygamberimiz: (1300 de yatmam, 1500 de kalkmam..)Gibi bir söz söylemiş; nedir bu? Hz. Muhammed ölü değildir ki, yatsın veya kalksın. Muhammed de âşık bir insanın kalbindedir, Allah da. Mısrî Niyazî: (Her kabirde bin Muhammed, herbirisi yüzbiner!) diyor. Onun kabir dediği şey, insanların vücududur. Yani Peygamberimiz ölmemiştir… Allah’ta fânî olmuş bir insanın gönlündedir. Onu arayan, bulur. Kur’ân’da ve hadîste: (Allah, her yüz sene başında dini tecdîd edecek birini gönderir!) deniliyor. Sonra bu insanlar çok güzeldir, ama bilâ-tefrîk hepsi… İnsan, çocuğunu ne kadar severse, Allah da bizi, tefrîksiz o kadar sever. O, sadece bizim kendisini sevmemizi bekliyor. Biz, Allah’ı sevenleri seversek, Allah’ı sevmiş oluruz. Çünkü onlar Allah’la beraberlerdir. Biz onları severken bir fânîlik zuhûr eder; bakarsın öyle bir hâl tecellî eder ki dille anlatamazsın, kelâmı yoktur. Allah’tan başka neyi sevsen, hepsi de ölüdür; ölüden de mutlak ikrâh edilir. – İkrâh mı, korku mu? Emre – Herkes bir türlü bakar ölüye: Kimisi ikrâh eder, kimisi korkar. Kimisi de ibret gözüyle bakar. Fakat ibretle bakabilenler azdır. Bu vücut, Sultan’ın oturması için yapılmış nûrdan bir saraydır. Sultan orayı terkedeceği zaman, vücut sarayını darmadağın eder, kimseye mîrâs bırakmaz, ikrâh bundandır. Dünya fânîdir, derler ya, asıl fânî olan, bu vücuttur. İnsan kendisi (Bakâa)yı bulsa, fânî diye birşey olmadığını o zaman görü