MECZUPLAR KENDİ CANLARINI BEDEL VERİRLER Mİ?

Maczuplar,kendi canlarını,kendilerine hizmet edip,giydirip kuşatıp nimet verenlere bedel verirler imiş.Bunların tarihte örnekleri çoktur.Bunlardan birisi Ya İmam Hafız Ahmed efendi denilen meczubandan bir evliya imiş.İstanbul'da yaşayan bu meczub için zengin birisi bu meczubun barınması için bir oda yaptırmış ve etraftakilere de tembih etmiş.Meczubun odasındaki mangala ateş koyup, şamdanlıktaki mumu uyandırmak hususunda ve meczubun karnının doyurulması hususunda.Bu meczup Ya İmam diyerek gezen bir tipmiş.Diğer bazı meczubanla bu odaya gelir kalır imiş.Bazende zengin adamın konağına gider imiş.Konakta kalması için buna bir oda tahsis edilmiş.Bir zaman sonra Zengin adama bir hastalık musallat olmuş, ayağı dizlerin kadar şişmiş.Tüm hekimler, ilaçlar denenmişse de çare yok. Adamın ölümünü beklemeye başlamışlar. Konağa Bu meczup gelmiş,bakmış ev sahipleri ağlamakta sebebini sormuş, anlatmışlar .Meczup odasına girmiş.Ev sahipleri bir zaman sonra akıllarına gelmiş ki bu meczup ne yapıyor.Oda kapısına yaklaştıklarında odanın içinden bir ses geliyor.Meczup Hak teala'ya yalvarmakta"Ya rabbi!Bu beyefendi kulunun ekmek ve nimetini yedik,izzeti ikram gördük.Kerem eyle, ihsan eyle, sıhhatü afiyet ver. Eğer ömrü tamam olduysa, benim ömrümü ona ver. Bu anda onu şifayab eyle" diye Cenab-ı Vahibül Ataya münacat ederken hane halkından biri içeri girmiş.Meczup sırrının ifşa olduğunu görünce "Sen bu sırra mahrem oldun.Lakin kimseye deme.Beyefendi şimdi sıhhat bulur.Amma ben şimdi dışardaki odama giderim ve orada vefat etsem gerek.Yarın benim cenaze işlerimi görün ve benim cenazemi Merkez Efendi civarına defnedin".Gerçekten ertesi gün meczup odasında teslimi ruh etmiştir.Efendi derhal sıhhat bulup ayağa kalkmıştır.Meczubu Merkez efendi'ye defnederler.