Çocuk meşrebinde olanlar renkli giyecekler, güzel kokular ve süslü mekanlarla öğünürler. Aklı gelişmemiş olanlara "çocuk" denilir. Evcilik oynayan çocuklar için kiremit parçaları kıymetlidir. Anne ve babaları için onların bu hali gülünecek şeydir. Renk, koku ve mekanla iftihar kibir ve ucub alametidir. İnsanın kıymeti bunlar ile değildir. İnsanın kıymeti sahip olduğu ilim ve irfan iledir. İlim ve irfan sahibi kimse kendisinin mahiyetini düşündüğü vakit, kendi bidayetini süfli bir uzuvdan bir başka süfli uzva nakledilmiş sümüksü bir nutfe olduğunu, sonunun ise kabre konulduktan sonra çürüyen bir laşe ve cife olduğunu, her ikisininde murdar olduğunu, kendisinin necaset hamalı olduğunu bilir ve böyle bir vücudu süslemenin hamakat olduğunu idrak eder...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder