Efendimiz (sav)Hakk'ın hüviyetine ve vahdeti vücuduna dair İmam Ali hazretlerine açıkca bir takım esrar söyledi ve bu esrarı faş etmemesini tenbih buyurdu.O esrarın hali azameti ve celali Hz.İmam efendimizi istila etti.Mübarek başını bir kuyuya eğip bir ah yahut "Hu" çekti kuyunun suyu o ahın hararetinden kaynadı Ferüddin attar hazretleri Mantıkut Tayr isimli eserinde şöyle buyurur:
"Mustafa (sav) yolda bir yere indi."Asker için kuyudan su getiriniz" buyurdu.Bir adam gitti, acele geri geldi ve "Kuyu kan doludur ve su yoktur"dedi.Resulü Ekrem hazretleri buyurdu ki:"Bir uyanık kendi emrinin derdinden, yani,Murtaza, kuyuya kendi esrarını söyledi; vaktaki kuyu onu işitti, ona takatı yok idi, şüphesiz kan dolu olduve onun suyu olmadı.
Bir rivayete göre o kuyudan bir kamış bitti.Çobanın biri o kamışı keserek bir düdük yaptı ve çalıp eğlenmeye başladı.Resulü Ekrem efendimiz o düdüğün sedasını işitti, hazır olanlara:"Bu ses benim cenab-ı Ali'ye söylediğim esrarı haber veriyor" buyurdu.
Bundan çıkartılacak manalar şudur:
1-Esrarı hüviyete ve vahdet-i vücud sırrına herkes tahammül edemez.Bu esrara Şahı velayetin kalbi şerifi gibi metin bir kalb lazımdır.
2-Vücudda zuhura meyl vardır, binanaleyh batında olan şeyler zuhur etmek ister.
3-Na-ehiy olanlara esrarı ilahiyyenin keşfi caiz değildir.Nitekim Hz.Ali efendimiz keşfetmedi.
4-Batındaki esrarın ızharı için bir tazyiki şedid vaki olduğu vakitonu ancak ehline söylemek gerekir.Nitekim Efendimiz (sav) bunu Hz.Ali efendimize söyledi.AHRARIN KALBLERİ ESRARIN KABİRLERİDİR.
Bu sırlara vakıf olanlar susar.Çünkü,ehil olmayanlar bu sırları duyduklarında şiddetle karşı çıkarlar ve söyliyen şahsın yakasını tutup din gayretiyle onu hakime götürürler.Hz.Mansur'un ,hazreti Muhyiddin'in ve diğer Allah velilerinin başlarına gelenleri kitaplar yazmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder