BİR ARAP HİKAYESİ

Arap krallarından Numan b.Münzir her sene kendisi için bir uğurlu  bir de uğursuz gün tayin ederdi.Tespit ettiği uğurlu günde karşısına çıkan ilk adama yüz deve verir, dha bir takım hediyeler takdim ederdi.Uğursuz günündeyse karşısına çıkan ilk adamı öldürtürdü.İşte böyle uğursuz gününde karşısına güçlü bir adam çıktı.Adam öldürüleceğini anladı ve şöyle dedi:”Allah kralımıza ömür versin .Elbette ben bir ihtiyaç ve zaruretten dolayı böyle bir günde dışarı çıkmış bulndum.Ancak öldürülmemin sabah yahut akşam olması de pek bir şey değiştirmez.Şayet kral hazretleri izin verirlerse aile ve çocuklarıma bir miktar azık, yiyecek vesaire götüreyim ve onlarla vedalaşıptekrar döneyim” dedi.

Kralın bu durum karşısında kalbi yumuşadı.Ancak bu işin kefaletle olabileceğini dönmediği takdirde kefilin öldürüleceğini söyledi.Aralarından Şerik b.Ali “ben kefilim” dedi.Adam gitti.Sonra akşama yakın döndü.Kral adamı görünce başını eğdi,sonra başını kaldırıp şöyle dedi:”Ben sizin ikiniz gibisini hiç görmedim..Sen ey güçlü adam vefada emsalsiz bir örnek sergileyip bu konuda en üstün bir makamı elde ettin.Artık bunun ötesinde vefa konusunda övünülecek bir makam yoktur.Ey şerik sana gelince  sen de bu konuda canını riske atarak muazzam bir cömerdlik  ve kararlılık örneği sergiledin.Şimdi ben bu üç kişinin en cimrisi olmayacağım.Biliniz ki ben sizin hayrınıza insanların üzerinden bu uğursuz günü kaldırdım”

Sonra bu güçlü adama,”seni bu denli sadakat ve vefa ehli olmaya sevkeden nedir?” diye sordu.Adam “dinimdir”dedi ve ekledi:”Vefası olmayanın dini olmaz”Dolayısıyla anlaşıldı ki vefa kurtuluş sebebidir.

Bizdevefamertebelerininilki,iki cümlesiyle beraber kelime-i şehadet getirmektir.Allah Teala bu sayede Müslümanın can ve malını koruma altına alır.Vefanın son mertebesi ise ,bırak başkasını , kendisini bile hatırlamayacak şekilde tevhid denizine dalış yapmaktır.Daimi vuslat ve kurtuluş Allah’dandır.