Arap hükümdarlarından biri ihtiyarlık çağında hastalanmıştı.Hayatından ümidi kesildiği bir sırada , sarayın kapısından doludizgin giren bir atlı şu müjdeyi getirdi:” Devletiniz sayesinde falan kaleyi zabteddik. Düşmanları esir aldık o tarafın bütün ahalisi fermanınıza baş eğdiler”
Hasta derin bir nefes aldıktan sonra dedi ki: ” Bu müjde bana değil, düşmanlarıma, yani tahtımın varis olacaklaradır.”
Hayatım boyunca şu isteğim bir yerine gelse, diye gönlümden geçirirdim. Allah isteğimi lütfetti ama geçen ömür bir daha geri gelmez.
Ecel eli ölüm çanını çaldı, ey başım gözüm, iş vedalaşmaya kaldı.Ey ellerim, kollarım, ayaklarım!sizde birbirinizle vedalaşın,Düşmanın istediği gibi , ölüm bana geldi çattı.Ey dostlar, gittiğimde beni unutmayın! Benim zamanım gafletle geçti, ey dostların siz bari uyanın(Şeyh Sa’di Şirazi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder