Salihlerden birisinin kardeşi vefat etmişti.Onu rüyasında gördü ve "Hak teala sana ne muamele buyurdu?diye sordu.Kardeşi ;"Beni cennete götürdüler, yiyorum,içiyorum ve evleniyorum" diye cevap verdi.Bunun üzerine :"onu sormuyorum, yaratıcının cemalini gördün mü?görmedin mi?"dedi.Kardeşi ;"orada (dünyada)onu tanımayan kimse burada da onu göremez" diye cevap verdi.O aziz kimse uykudan uyandığı vakit merkebine bindi ve İşbiliyyede Şeyhi Ekber'in yanına geldi.Rüsayısın ona anlattı, onun hizmetinin gereklerini yerine getirdi.Bu hizmeti ehli nazarın yolu olan delil tarikiyle değil, mümkün olduğu nispette keşf ve şühudyoluyla yerine getirdi.Allah Teala'yı tanıdı ve daha sonra kendi makamına geri döndü.
Seyyid Şerif Cürcani (k.s)demiştir ki:"Eğer Şiraz meşayihinden olan Şeyh zeynüddin Külale'ye erişmeseydim,Rafizilikten kurtulamazdım.Eğer HaceAlaaddin Attar'ın sohbetinde bulunmasaydım Allah'ı tanıyamazdım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder