Ölüm sırasında 624 bin tane tasa vardır.Eğer bu tasaların bir tanesi dünyadakilere verilmiş olsa , onun yüzünden ölürlerdi..Ölümden sonra ise 360 adet dehşet anı vardır.Bunların her biri ölümden daha korkunçtur.Buna yakini olan kimseler,mücahededen, Allah yolunda çalışıp gayret etmekten geri durmaz.Sonunda tüm zerreleri ölüm acısını duyar.İşte o zaman ölüm sırasında artık hiç elem duymaz.Çünkü mecburen ölmezden evvel kendi iradesiyle ölmüş ve Mevla'ya kendiliğinden dönmüş bütün bağlardan ve izafelerden fena bularak Allahın bakası ile baki olmuştur.İşte buna nefsin ölümü kalbin hayatı denir.
Kendi iradesi ile ölmek hürlerin, mecburen ölmek ise aşağı seviyedekilerin ve ağyarın halidir.Birinci ölüm ,vuslat/visal ile Hakk'a dönüştür.İkincisi ise ayrılık/firak ile Hakk'a dönüştür
.MESNEVİDE DENİR Kİ:
EY KARDEŞ, İĞNE ACISINA SABRET Kİ ,
KAFİR NEFSİNİN İĞNESİ ACISINDAN KURTULASIN
VARLIKTAN KURTULMUŞ OLANLARA
GÖKYÜZÜ DE SECDE EDER GÜNEŞ DE AY DA.
Hidayet nuru ile Hz.Muhammed (s.a.v.) buyurmadı mı?
"bu dünya ile, öbürü birbirini zarara sokan iki ortak"diye
O halde dünyaya kavuşmak ,ahiretten ayrılmaktır
.Bedenin daima sağ ve esen oluşu da ruhun hastalığı demektir.
Bir geçit yeri olan dünyadan ayrılmak insana zor gelir.
Ahiret yurdundan ayrılmanın bundan daha zor olacağnı bil !
Şekilden, suretten, resimden ayrılmak sana zor geliyor.
Ya onları var edenden ayrı düşmek ne kadar zor olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder