bir güzel gönüllü yaşadığı hali anlattı."i.Benim bir derdim var çok üzgünüm.Ben hz Ali efendimizi çok seviyorum onu sevmek bambaşka birseymiş onu sevdim hemde çok oda beni çok mutlu etmişti onu andığım zaman ağzımın içine bir tat geliyordu öyle bir tatki anlatılamaz yemek ihtiyacı hissetmiyorum hiçbir gıdada o tat yok.Yedi sekiz aydır bu tatla yaşıyordum fakat bayramın birinci günü necip dedemi gördüm ona Hz Ali yi nasıl sevdiğimi anlattım ağzıma verilen o tadı anlatırken bana yeter yeter dedi bende zannettimki galiba çok konuştum sıkıldı diye yorumladım ama öyle değilmiş o tadı benden aldı ve ben o tada çok alışmıştım ben o tadı geri nasıl alırım nolur bir akıl verin."
Bloğun önceki kayıtlarında var idi.Necib sultanım anlatmıştı.Osmaniye'den kış günü traktör üzerinde dönerken yolda bir adam el kaldırdı.Traktöre bindi.ancak adamın üzerindeki kıyafetler yazlıktı ve adam hiç üşümüyordu.Bizler kışlık kıyafet içerisned açıkta gittiğmiiz için üşüyorduk.adam benim halime baktı ve bana "Filan ayeti bilmiyormusun? o ayeti okursan vücudun hiç soğukluk hissetmez.Aksine belki kış günü terlersin".
Hz.Pir mevlana efendimizin Hz.Şemsle bir odaya kapanıp yiyip içmeden aylarca sohbet etmelerindeki hal bu olsa gerek.Vücut yeme içme noktasında hiç alarm vermiyor ve vücuddan dışarı atılacak bir NESNE DE da yok. Yahut çile çıkarması için küçük bir odaya kapatılan derviş yemek olarak günlük üç tane zeytin verilmesini ancak bu şekilde anlıyabiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder