Sandal Hoca'ya aittir.
Hocanın imamlık yaptığı caminin tam karşısında sürekli içen bir sarhoş oturmakta idi.Hoca ne kadar yaklaşsa adam kaçardı.Hoca bu kadar çabaya rağmen adama yaklaşamayınca içinden "bu adamın burada ne işi var? keşke caminin karşısındaki bu evde, camiyecemaat olacak biri otursaydı.Bu komşu buraya hiç layık değil" düşündü.
Aradan on sekiz yıl geçti.Ezanın ilk defa arapça okunacağı ilk gündü.millet görülmemiş bir heyacan içinde , mahalle camisine akın etmişlerdi.Cemaat yola taşmıştı.Baktım insanlar minayereye bakıyorlar.Sebebini sordum.Dediler ki"Hocam bu sarhoş komşu var ya biraz evvel kucağında bir teke ile geldibirden heyacanla minareye daldı,Neoluyor diyenlere kulak asmadı,bizde merak içinde ne yacak diye bekliyoruz" dediler.
biraz sonra sorhoş şerefeden göründü.Elindeki hayvanı şerefenin korkuluğuna yatırdı.Avazı çıktığı kadar bağırdı:"Allah için, Kur'an için, ezan için, niyetlendim kurban etmeye" deyip hayvanı kesti.
Adamın gösterdiği bu iman salabeti karşısında ben eski düşüncelerimden dolayı utandım.Adamın yüzüne bir daha nasıl bakarım diye rahatsızlık içinde idim.Sonra camiyideğiştirmeye karar verdim ve tayinimi bir başka mahalle camisine çıkarttım.Cemaat merak ederek sebebini sordular ben de o adam hakkındaki kötü düşüncelerimden dolayı utandığmı ve yüzüne bakamayacağımı söyledim.Bir gün benim eski caminin cemaatı toplu bir şekilde aralarında o sarhoş adam olduğu halde geldiler.adamcağız dedi ki:"Hocam duydum ki benim yüzümden cami değiştirmişsin.Ben bu hareketinizden dolayı duygulandım, mahcub oldum, içkiyi debıraktım.tekrar camimize dönerseniz ben decemaatiniz olacağım ve artık emrinize gireceğim " dedi.Ben dayanamadım, cemaat dayanamadı hüngür hüngür ağladık vebiz tekrar eski camimize döndük
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder