Peygamberlik müessesesinin ilahi dinlerdeki yeri hçbir zaman tartışılamaz.Peygamberler, Allah'ın hükümlerini insanlara ileten elçiler olduklarından , her halukarda kendi zamanlarının en temizi, en dürüstü , en alimi, en cesuru , en takvalısı en üstünü olma mecburiyetleri vardır.Peyşgamberler gerek peygamberlikleri döneminde gerekse , peygamber olarak vazife verilmeden önceki yaşantısında her türlü günahtan uzak, yüz kızartıcı durumdan uzak olmalılar ki tebliğleri kabul görsün.
Efendimiz (SAV) Hatem-i Enbiya(Peygamberlerin sonuncusu) olup Ahzab Suresi 40 ayeti bunu açıkca belirtmiştir."Muhammed içinizden hiçbirisinin babası değildir, fakat O Allah7ın Resulü ve nebilerin sonuncusudur.Allah , her şeyi en iyi bilendir"
Efendimizin bu dünyadan göçüşünden kıyamete kadar her kim "!Ben de nebiyim,resulüm,Allah7ın size gönderilmiş elçisiyim, bana Cebrail iniyor, Onunla görüşüyorum, gökten vahiy alıyorum, bana iman edin" manasında sapıkça iddialarda bulunurka , o kimse tartışmasız bir şekilde islamdan çıkıp küfür bataklığına saplanan birisidir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder