Settar idi ahvaline,ve cezbesiyle nami
Şeyh Nasuhi dergahının bu pek kamil bendesi,
Bir alemdi Üsküdar'a ,avamında handesi
Hazıruna latifesi bahşederdi inşirah
Sohbetiyle gönüllerde ,olşurdu bir ferah
Meftunuydu muhibbanı onun halavetinin
Emsalini bulmak zordu Kur'an tilavetinin
Görününce sesi ona nefsinin bir hilesi
Tövbe,hem de niyaz etti:Hakk'ta kıstı bu sesi
İlman muhtac olduğundan onun gibi hamiye
Vaazları sürüklerdi ehl-i dili , camiye
Aşinaydı muhibbanı kerametine onun
Sır olmaktan çıkmış idi artık ona Kaf u Nun
Derlerdi ki:"Ona mahsus haslettir şerh-i Füsus"
Setrederdi bu mübarek fakat bunu,bahusus
Özbekler'e müdavimdi.Seyreder di alemi
İdrakinde hep zindeydi "Zülcelal'in Kalemi"
Siretini suretiyle örten aziz bir erdi
Marifet'i hazmedenin kalır mı ki hiç derdi.
Göçtü gitti ve neşeyle kavuştu Ağah(ına
Sırladılar naşını Özbekler Dergahına
Nuraniler zümresinin sırlısı bu merdi Hakk
Ölü değil,ilelebed Hayy'dır Zat'ta muhakkak
(Prof Ahmet Yüksel Özemre)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder