"Biri dedi ki :"Moğollar buraya geldiklerinde çırılçıplaktılar.Bindikleri hayvan öküzdü.Silahları ağaçtandı.Sopa falan.Şimdi karınları tok,sırtları pek,haşmet ve azamet içindeler.En safkan,soylu arap altları altlarında,en iyi silahlar ellerinde.."
Mevlana buyurdu ki:"Onlar gönülleri kırık ve zayıfın zayıfı iken Allah yalvarışlarını kabul etti.Onlara yardım etti.Kuvvetten taştıkları ve ihtişama boğuldukları şu andaysa ,bu kere , bizim halkın zayıflığına acıyan yüce Yaratıcı onları ,kahr edecektir.Belki o vakit her şeyin Tanrının yardımı ve inayeti ile olduğunu ,dünyayı ancak bu sebeble zaptedebildiklerini ,yoksa zaferlerini sırf kendi kudret ve gayretlerine borçlu olmadıklarını ,idrak etsinler diye..Bir vakitler insan topluluklarından uzak ,fakir,aç ve çıplak ve merhamet mevzuu bir halde çölde yaşarlardı.Yalnız içlerinden tek tük kimseler ,ticaret için harzem iline geliyorlardı.ve bu sayede de fevkaladeden bir kaç arşın elbiselik keten kumaşa kavuşuyorlardı.Harzem şahı bunu bile çok görüyor,bunlarla kıyasıya mücadele ediyordu.Haraca bağlamıştı onları.Memlekete sokmamaya çalışıyordu,yakaladığını kovuyor hatta öldürüyordu.Bu adamlar padişahlarına başvurup yakındılar..Döğündüler padişahın huzurunda..Padişahları ,on günlük bir mühlet istedi..Bir mağaraya kapandı..Bu on gün tam bir ihlas içinde,vecd içinde ibadet etti.Allah'a yalvardı..yakardı..Gaipten:"Senin dileğini ,yalvarışlarını işittim.İsteğini kabul ettim.Yurdundan çık.Her nereye gidersen sana muzaffer olmayı nasip kıldım"diye bir ses işitti.Allah'ın buyruğu ile yola çıktıklarından,önlerine geleni yendiler ve bütün yeryüzünü kapattılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder