MABETSİZ ŞEHİR

Osman Yüksel ,"Ankara"için bu sözleri kullanmıştı 1949 yılı için.ve 10 yıldır içinde yaşadığı,koskoca mahallenin ihtiyacını iki sokak çeşmesi ile idare ettiği Altındağ semtini anlatırken niçin tüm oyların Demokrat Partiye çıktığını irdelemişti.
"Altındağ'a yabancı bir toprağa  basar gibi ayak bastılar.Bundan dört gün önce Altındağ'lı bir komşumla konuşuyorum:"Bizim oradalar" dedi.Senin bildiğin zamanki gibi değil.Elektrik te geldi su da.Hele gel de bir gör Yaşasın demokrat parti"..Bu hadise üzerine bir hayli akıl yordum.Bu millete az bir şey verilse onu memnun etmek kabil.Hatta yalnız hal ve hatırını sorsan senden memnun olur.Fakat gelde onun en mukaddes bildiği şeyleri çiğne,hem söv,hem soy.Onun bayramını yalnız fitre zarfı dağıtırken ,kurban derisi toplarken hatırla;onun varlığını vergi tahsil ederken hisset!..Sen onun geçimini değil,seçimini düşün.Çok yerlerde ekmek dahi bulamayan halkın gözü önünde yerli malı ve tasarruf haftalarında şuraya buraya onun sefaleti ile alay edercesine "vatandaş şeker ye","vatandaş reçel yap","vatandaş yerli malı kullan"misilli afişler as".
Dolaşırken karşıma yaşlı bir amca çıktı:"Oğlum bu civarda cami-i şerif var mı?" diye sordu.cevapladım:"Babam,dedim.burada naşerifler var".Anlamadı,yüzüme baktı."Bu şehir de mabut yok.Mabet yok".."Ne var ya ?"dedi."BURADA OTURAN İNSANLARIN EKSERİSİNİN MABUTLARI CEBİNDE,MABUDELERİ DE YATAKLARINDA.İKİ YÜZLÜ MABUTLAR,BİR GECELİK MABUDELER".21 Haziran 1949-(Osman Yüksel Serdengeçti-Mabetsiz Şehir)