Arapça bilen bir kimse İbni Arabiye ait yazılmış kitapların tümünü okusa,üst üste koysa , İbni Arabi gerçeğini anlıyamaz.Nasıl ki bir dersi okutabilmek için icazet gerekirse İbni Arabi'nin hakikatı sadece eserlerinden değil,eserlerini ruhi yardımıyla okunması durumunda algılanabilir.Buna esrarın, ruhani ittisal ile anlama yöntemi denir.Bu fikrin müşahhas örneği şöyledir:Salahi efendi ibni Arabi'nin
Mevakıu'n-nücum isimli eserine yazdığı şerhin mukaddimesinde şunları beyan eder:
"Muhyiddin-i Arabi'nin Mevaki'u'n-nücum isimli eserini okudum.Gördüm ki eser bir takım garip ibare ve acaip işaretlerle doludur.bir takım rümuz ve muammalar vardır.Bunların akıl ve kıyasla anlaşılmalara mümkün değildir.Bunun için,Hz.Şeyhin kendisinden yardım dileyerek dedim ki:Efendim ! Sen benim her yönden yardımcım ve dayanağımsın.Ben sana iki yönden bağlıyım.Evvela sana batınen bağlıyım,saniyen sen Muhyiddin Ebu Abdullah'sın ben ise Abdullah Salahi ismiyle biliniyorum.Bunun için sen benim manevi babam,ben de senin manevi evladınım.Nasıl olur da beni feyzinden mahrum edersin,dedim.Nihayet bana onun nurundan bir zerre ve ünsiyetinden bir katre ulaştı ki onun yüce nuruyla aydınlandım ve gizli sırlarına vakıf oldum.Bunun üzerine kitabın metni bana gayet veciz göründü"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder