Aşk sarhoşu ve aşk sehidi olarak görülen Hallac'ı Mansur(ö:309/922) 'un mertebesi hakkında izahlar getiren İbni Arabi buyurmaktadır:"Şibli dedi ki:'Ben ve Hallac,aynı kaseden içtik.Ben ayık kaldım ama o sarhoş oldu.Bunun üzerine hapsedildi,dövüldü ve nihayet öldürüldü.Şibli'nin bu sözü ölmezden önce hallac'a ulaştırılınca demiş ki:'Şibli öyle sansın.Şayet o da benim içtiğimi içseydi ,o da benim oturduğum yerde oturur(hapiste)ve benim sözümü söylerdi.'Biz Şibli'nin ayık kalmasını Hallac'ın sarhoşluğuna ve Şibli'nin sözünü Hallac'ınkine tercih ederiz." demiştir.
Yine hallac'la olan bir konuşmasında:"Ey Hallac sana göre illiyet varmıdır?diye sordum.Tebessüm etti ve 'Bununla "Ey İlletlerin illeti ve Ey sonsuz Kadim !" diyen kişinin sözünü mü kastediyorsun değil mi?dedi.Ben de "Evet"dedim.Bunun üzerine bna 'bu cahil sözüdür.Şunu bil ki Allah illetlerin yaratıcısıdır ama kendisi illet değildir.Yalnız O vardı ve O'nunla beraber hiçbir şey yoktu.'olan için bu kabul edilebilir bir şey midir ? O alemi bir hiçten var kıldı ki şimdi bile o yine öyledir,yani bir hiçtir.Eğer O bir illet olsaydı o zaman O'nun için kemal caiz olmazdı.Allah bu zalimlerin büyük iftiralarından beridir.'dedi.Ben 'Ben de öyle biliyordum'dedim.O da "Evet bunu böyle bellemek ve böyle tespit etmek lazım'dedi.Sonra devamla "Peki niçin evini(bedenini)terk ettin,katledilmeye bıraktın"diye sordum.Yine gülümsedi ve 'mahlukatın elleri ona uzanınca onu onlara bıraktım.Zira üzerinde mahlukatın ellerinin hükmedeceği bir evi mamur etmekten fani olmuştum.Ondan elimi çektim.Onlar da 'Hallac öldü'dediler.Halbu ki Halla ölmedi.Sadece ev yıkılınca içinde oturan da oradan göçtü,o kadar.En sonunda ben 'Bende senin deliller serdedişini çürütecek bir şey var'deyince başını öne eğdi ve "Her ilim sahibinin üzerinde bir Alim vardır"(Yusuf 12/76),daha fazla itirazlar serdetme ,sen haklısın.Ama benim kapasitem de bu'dedi.Ben de kendisini bıraktım ve oradan ayrıldım"(Fütühat -İbni Arabi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder