Şuayip peygamber söylemiştir:"Biri size ayakkabı verirse onu seversiniz de ; size ayak veren yaratıcıya neden yabancı kesilirsiniz?.
Biri size külah veya şapka verdiğinde dost olursunuz da , size baş ve akıl verenden yüz çevirirsiniz/.Birisi size bir yüzük verse ; Ona aşık olursunuz, önünde hazır duruşa geçersiniz de size el verip parmaklarınızı bağışlayan Yaratıcıyı neden tanımazsınız?
Hz.Şuayp'in ikazlarına şöyle cevap verdiler:"Biz yaratanı seviyor ve vermiş olduğu nimetlerine şükrediyorduk.Ancak (Allah) seni peygamber olarak seçip mucize ve kudret vererek, seni bizden üstün kıldı.Bu sebeble ona düşman olduk.." Şuayp a.s cevaben:"Ben sizden ayrı değilim ki..Allah beni seçti ama benimle birlikte sizi de seçmiş oldu.Bunu canınıza minnet bilmeniz gerekir"
Örneğin tehlikeli bir mekanda uyuyorsunuz, birisi ikaz ederek , sana kalk dedi.Önce gönlün duyar, sonra gözün.Diğer uzuvların henüz haberi bile yoktur.Biraz sonra bütün uzuvlar harekete geçer ve o tehlikeli duraktan kurtuluş gerçekleşir.
Diğer organlar; "Ey gönül ve gözlerimiz, önce siz gidin çünkü ilk uyan sizsiniz' diyecekler.Yahut sağ çıkılması zor olan bir zindan da bulunan kişi boşluk bulduğu bir deliği , elini atıp genişletirken diğer uzuvlar ;" Ey el deliği genişletiyorsun ama sen çıksan bile biz çıkmak istemiyoruz" diyemezler.Ancak ölmüş organ müstesna.Yoksa bütün diri uzuvlar sevinirler ve " önce bir el ile dışarıya çıkmaya yol buldun, bizi de kurtardın" derler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder