Şems-i Tebriz hazretleri, başını verme zamanının geldiğini anladı.O gün gelmeden önce mendile yazdığı yazıyı Hz.Mevlana'ya gönderir.Yazdıkları Hz.Şems'in duygu dünyasıdır:
"Ölümümün gözlerinin önünde olmasını isterdim, gör bakalım aşk için ölmek ne demekmiş"
Bunu okuyan dost kendinden geçmiş, ölüme kendisi uğruna uçarak giden güneşinde erimiş,Konya'nın ufkundan o, olup doğmuş bir daha da batmamıştır.Aralık ayında ahiret yurduna hicret eden şems, yine aralık ayında dünyayı şereflendirenden akmış sonsuz çağlara,Şems suresini okuya okuya,Salih peygamberin devesini yavrusundan ayırıp kestikleri, Alicesine ve Hüseyincesine başını ayrı,gövdesini ayrı yerlere atıp öfkelerini kustukları gibi.
Seçilmişliğin gereği şehitlik, şahitlik; Allah7ı görerek yaşamak ne azim iş.Bu gözler dayanır mı Cemal'e.Celal'de kavrulmak, beden mülkünü talan ettirmek var.Yol kesicilere gönüllü adak olmak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder