Seyyid Burhanettin tirmizi hazretleri Konya'dan ayrıldıktan sonra Kayseri'de yaşar.Oranın valisi vezir Şahap Şemseddin Isfahani tarafından karşılanıp bir medreseye yerleştirilr.Kayseri halkı kendisine saygı gösterip bir camiye imam yapmak isterler.Çoşkun tabiatlı vekendinde olmayan seyyid, namaz kıldırırken bazen saatlerce ayakta, rükuda,secdede kendini kaybedip öylece kalır.Sonunda cemaatten özür dileyerek "Ben heyacanlı bir adamım, Allah'ın huzuruna durunca kendimden geçiyor ve sizleri unutuyorum.Sizler kendinize temkinli bir imam bulun" diyerek vazifeden affını ister.
Seyyid Burhanettin harcetlerini Kayseri'de ziyarete Sühreverdi hazretleri gelir.İki Allah adamı saatlerce başbaşa kalırlar ancak hiçbir kelam konuşmadan ayrılırlar.Bu durumu merak edenlere de "Hal ehli yanında kaal-söz- dili değil, hal dili lazım"demiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder