Tasavvufda bir de devir nazariyesi vardır.Şöyle ki; "Alemi gaybdan" "Alemi şuhuda" inen varlık evvela cansız cisim, sonra nebat, sonra hayvan, en sonra da insan görünüşü ile tecelli eder.Alemi gaybdan alemi şühuda inmesi seyr-i nüzul,dört unsurdan geçerek asıl kaynağa varması, kavuşması seyr-i uruç tur ki buna devir denir.
Hz.Mevlyana efendimizde bu hususları işaret eden sözleri vardır:
"Cihanda henüz bağ,şarap,üzüm yaratılmamış idi ki bizim canımız ezel şarabından sorhoş idi."
"Mansur'un Enel Hakk kavgası olmadan , biz cihanın bağdadında Enelhak diyorduk."
"Kudret eli su ile toprağa mimar olmadan, bizim zevklerimiz ve içmelerimiz hakikatlar harabatında mamur ve mükemmel idi."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder