İnsanoğlu bir başkasındaki kusur, eksiklik, ayıbı gördüğü vakit hemen içinden bu hususu söz ile ifade etmek isteği baş gösterir. Bu duyguyu dizginleyip o kimsenin ayıbını söz ile dışarı çıkarmayıp içinde muhafaza edersen, hatta kendinin dahi insanlardan gizli ancak Hakk'dan gizli olmayan ayıplarının olduğunu düşünürsen ve sabredersen bu nefsine karşı bir mücahede olur; bu mücahededen ruhun kuvvetlenir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder