Tarikatı aliye yoluna girenlerden bazıları yaşamadıkları halleri dilleriyle ifade ederler. Bu, Tarikat yolunun pirlerinin bazı sözlerini naklederek dozunu artırıp maneviyat yolunda kendi nefislerine bir pay çıkartırlar. Bunlar tarikatın bazı zahiri usullerini yerine getirip, o tarikatın kisvesini giyerek safdilleri kendilerine celbedip maneviyat tuzakları ile kuş avlarlar. Tuzaklarına düşen insanları maddi manevi sömürürler. Saf olan insanlar o kimseyi manevi ehil zanneder ve hayalleri o kimse ilahi memur(vazifeli) yapar. Halbuki tarikatı ilahinin özeti, ölmezden evvel ölmek ve kendi varlığından ve cümle masivanın muhabbetinden geçmektir. Maneviyat sahtekarlarında bu halin zerresi dahi bulunmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder