Evliyaullahdan Şeyh İsa Akhisari hazretleri bir gün yalnız seyahat ederken birkişi gördü.At üzerindeki Yükü yere devrilmiş vaziyette idi.Yalnız yükünü geri yükliyemiyordu.
Şeyh hazreteri vardı.Yardım edip yükü hayvana yükleye.Yükün urganını bağlarken Şeyh efendinin sakalı bağlanan ipin arasına sıkışmıştıHayvan ansızın yürüyeverdi.Şeyh efendi hayvanın yanınca sakalını kurtaramaz bir müddet gider.Yük sahibi durumu görür gelip kurtarır.Şeyh efendiye şunu söyledi:
Davetsiz gelenin hayi böyle olur.Benim yüküm şarap yükü idi,seni gördüm sufi birisi olduğunu anladım ancak "Gel yüküme yardım et"demeye dilim varmadı.Sen gel demeden bu kadar yardım ettin.Onun için sakalın bağlandı.Bu kadar acı çekerek süründün" dedi.Şeyh İsa hazretleri
"Ben bilmeden harama(şaraba) yakın olmakla dünyada bu kadar hakaret olundum.Acep her gün bilip ve içip karnına koyanların ahiret günü halleri nice ola" diye istiğfara başladı.(Şeyh İsa menkıbesi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder