Fütuhatta denir ki:Bilesin ki havassın günahları, başkalarının tabiattan gelen şehvetin hükmüyle işledikleri günahlar gibi değildir,Onların günahları tevil de hata etmeleri ile olur."
Bunun izahı şöyledir:"Hak Teala, arifi billah bir kulunun muhalif bir amel işlemesini murat etmişse , tevil ile bu ameli işlemeyi ona güzel gösterir.Çünkü arifin marifeti ,onu kendisinde bir hak taraf olduğuna şahitlik eden bir tevil olmaksızın muhalefete düşmekten alıkoyar.Çünkü Arif asla hurmeti/haramı çiğnemez.Süslü gösterme ve tevil yoluyla mukadder bir hataya düşerse , Allah Teala ona kendisini bu fiile sevk eden o tevilin bozuk olduğunu bildirir.Nitekim Adem (a.s)hakkında böyle olmuştur.Çünkü o tevil ile asi olmuştur.İşte o zaman arif , şeriat lisanının kendisinin isyan ettiğine hükmettiği gibi o da kendisi aleyhine aynı hükmü verir.O bu hataya düşmeden önce tevil şüphesi bulunduğu için asi değildir.Nitekim müçtehit bir meselede meşru hükmün olduğuna inanarak herhangibir hususta fetva verdiği zaman hata ile vasfedilmez.Sonra ikinci bir durumda delil ile hata ettiği kendisine zahir olursa ,daha önce değil delililin zahir olduğu zamanda zahir lisanı onun hata ettiğine hükmederİşte böylece keşf hali üzere olan bir kulun tevil,süsleme,gaflet ve unutma olmadan asla Rabbine isyan etmesinin mümkün olmadığı bilindi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder