Şuara suresinin 80 ninci ayetinde "Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur" buyrulmakla,Hz.İbrahim Hastalığı kendi nefsine nispet etti.Onun zamanında hastalıın gıdalardan geldiği ,şifanın ise doktordan ve ilaçtan geldiği inancı vardı.Halbuki ikisi de Allah'dan idi.Hz.İbrahim burada hüsnü edebi gözetmiştir..Nitekim Hızır (a.s.) da gemiyi delerken ayıp ve kusuru kendisine nispet etmiş ve "Onu kusurlu yapmak istedim"(Kehf 18/70) demiştir.
Hikmet ehli demiştir ki "Ölenlerin çoğuna "Ecelinizin sebebi nedir?"diye sorulacak olursa"Çok yemek "derler.
İmam Cafer-i Sadık'(r,a)'dan şöyle nakledilmiştir:"GÜNAH YÜZÜNDEN HASTALANDIĞIM ZAMAN TEVBE VE İSTİĞFAR İLE ŞİFA İHSAN EDER"
Sülemi ise şöyle der:"Hastalık,ağyarı görmekten dolayıdır.Şifa ise Vahid ve Kahhar olan Allah'ın tecelli nurlarının müşahedesiyle elde edilir."
Hastalık , dünya ve ahirete alaka ile sevgi beslemektir.Şifa ise bunlardan alaka ve sevgiyi kesmektir.Bu da Cenab-ı Hakk'ın inayeti ilahiyyesinin cezbesiyleolur.İnayeti İlahiyye gelince , salik her şeyden (dünya ve ahiretten)ilgi ve alakasını keser ve tek olan Allah'a bağlar.Yani tecrid şerbetiyle , alaka ve muhabbet hastalığından kurtulur.
"Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur " ayetinde Allah'dan başkasına ilticayı ve herhangibir şeyle tedaviye güvenmeyi terk etmeye işaret vardır.Bu teslimiyetin kemalidir.
Hikaye edilir.Erenlerden biri hasta olmuştu,zayıf düştü ve yüzü sarardı.Kendisine:"Senin için bir doktor çağıralım da şu hastalığını tedavi etsin mi ?"dediler.Bunun üzerine ."Zaten beni tabib hasta etti." dedi.Ardından şu şiiri söyledi:
Nasıl tabibime durumumu şikayet ederim
Başıma gelen bana tabibimden ulaşmışken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder