İnsan,yaşadığı vakte ait bir kitaptır.Bedeni bir zarf olup bu zarfta,o vakte dair tecelliler ifade edilir.İfade edilen bu tecelliler kitaplaştırıldığında ,bu kitaplar bir devrin sonunda yeni gelenler için ne mana ifade eder? Devir dediğimiz zaman dilim(yüz yıllık zaman dilimi) sonunda bu kitap eskimiş olur mu? Maddeye hakim olan formüller ilk yaratılıştan bu yana değişmediği için buna ait bir kitap bin yıl öncede yazılsa değişiklik yoktur.Ancak Allah'ı bilmek hususunda bin yıl önce yaşamış bir bilgenin düşüncelerini taşıyan bir kitap,bugün yaşayan insanlarca nasıl algılanmalıdır.Aynı şey din içinde geçerlidir.Dini kurallarda gelişim ve değişim varmıdır?Seyr denilen yolculukta nihayet yoksa(Allah'ta seyrde nihayet olamaz.) gelişim,tekamül,yükselme sürekli devam ettiğinden,bir kitap olan insan sürekli değişim içinde olmakla ,önceki üstadların geldiği noktadan ileriye geçenlerin kitapları ve hitapları da farklı olmayı gerekli kılar.Hz.Mevlana Efendimiz bu hakikatı:"Bugün Ahmed benim.ama dünkü Ahmed değil"şeklinde ifade buyurmuştur.Haşa bu kelam,Efendimizden büyüklük iddiası değil,"bugün Hakk'ı anlatmak görevi bana verilmiştir" demektedir
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder