Anlattığı şahsiyetlerden bir diğeri Samancı Ömer denilen birisi.Hatay7ın iltihakında atlı süvari birliği Hatay7a giriş yaptıı için askeriye bölgede saman bulamadığı için ihale açmış.Fransız işgali sırasında buğday ekimi çok az olurmuş.Dolayısıyla saman kıtlığı var.Samancı Ömer isimli kişi ihaleye girmiş kazanmış ancak temiantı yatıracak parası yok.bir kaç kişiyi ihalenin karına ortak ederek para temin etmiş.Sonra Konyanın kazalarına gitmiş ve oradan temin ettiği samanları trenle İskenderun'a nakletmiş.bu yolla epey zengin olmuş.Sonra vapurla kaçakçılık işleri yapmaya başlamış.Bu şahsın bir huyu vardı aldığını vermezdi.Bu huyundan dolayı "Bir gün beni beş kuruşluk bir kurşunla öldürecekler" derdi.Terzi dükkanıma gelir,filan yerden kumaşı sen al bana on iki tane gömlek dik, on iki tane pijama dik şeklinde yüklü siparişler verirdi.diktiğim malzeme sayısı otuz altı oldu.Kumaş aldığım yer,bana hitaben "Yüzbaşıoğlu biz kumaş parası için seni biliriz.o adam para vermez" demişti.ben tüm dikimleri teslim etitğim halde hiç para sormadım.Bir zaman sonra dükkana geldi ve bana "Usta sen nasıl adamsın hiç para sormuyorsun dedi.ben yine ses etmedim.Çıkarttı tüm borcunu ödedi.B:ir zaman sonra iki oğlu geldi.Babamızın borcu var mı diye ben deyok dedim.Babaları Çanakkalede öldürülmüş cesedi denize atılmış sahile vuran cesedi bulmuşlar.Babaları Gemi ile suriyeden mal alıp İstanbul'a kaçak gndermekte imiş.Çok küfürbaz olduğu için muhtemelen Gemide bulunan bir taygaya yaptığı küfürden dolayı öldürülmüş ve cesedi tenize atılmış.Çocukları dedi ki biz artıkcİskenderun'da duramayız deyip İzmir Yahut İstanbul'a göçtüler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder