Hazreti Musa (a.s)'ın gözleri ağrıyordu.Büyük bir eziyet çekmekte ve göz ağrısından daha büyük ağrı yoktur duygusu içinde tur'a hareket etti.Gittiği yoldaki bitkiler "Ey musa, bizi toplayıp gözüne sür de iyi olsun" diye bağırdılarsa Hz.musa bunlara dönüp bakmadı.
Hak Teala'ya münacaatı bitirince "Ey Padişahım , gözümün ağrısından son derece zayıfladım.Senin hasretinden "Hasta olursam bana şifa veren O'dur(Şuara 26/80) ayetini kendime ilaç ve şifa yapıyorum.Bitkiler, kendi özelliklerini bana bildirdiler.Sen ne buyuracaksın diye kabul etmedim" dedi.
Hak Teala "Peygamber,"Şan ve şeref sahibi Yüce tanrı her dert için bir derman yaratmıştır" dedi.
Musa dağdan dönünce o bitkilerden gözüne sürmeye başladı.Gözü eskisinden daha kötü oldu.Feryad ederek yine Tanrı'ya döndü, yalvarıp yakardı.
Bunun üzerine şöyle bir nida geldi:"Ey Musa ! Ben sana hiç zahmet çekmeden bitkileri hemen sahradan koparıp gözüne sür demedim.Ben sana doktorların dükkanına git, onlardan o ilacın eczasını satın al, tutya yaptıktan sonra şifa bulman ve rahata kavuşman için gözüne sür,Bu basit işlemden doktor da faydalansın demek istedim"
Hz.Musa Tanrı'nın dediğini yaptı ve şifa buldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder