EVLİYANIN VARLIĞI İMTİHANDIR

Bütün peygamberler aynı muameleye düçar kalmışlardır: Vazifeli olarak gönderildiği kavimleri, onları reddetmiş, aşağılamış, eziyet ve cefa etmişlerdir. Çünkü, zahir gözüyle baktıkları vakit, kendileri gibi olan bir kimsenin farklı bir söylem içinde olması, gaybla alakalı irtibatları, vahyedildiğini belirtmesi  o insanları "Benden ne üstünlüğü var?" konumuna getirerek inkara başlamasına neden olmuştur. Daha ileri gidenleri o peygamberden mucizeler istemişler, mucize ise onların sonlarını hazırlamıştır. Çünkü mucizeye rağmen inatlarından iman etmemeleri helaklerine sebeb olmuştur. Bugün de durum aynıdır. Zira halk, peygamber varisi olan evliyaullah'ı kabullenmez, reddeder. Onların kerametlerini"büyücülük, sihir ve gözbağcılığı" olarak telakki ederler ve kalpleri mühürlenmiş duruma düşerler. Peygamberin ve evliyanın varlığı büyük bir imtihandır
İnsanı Kamilin yanında sabır ve sükut edilirse rahmeti çeker. Ancak onlardan nişan ve keramet istenirse bu hastalık nişanıdır. "Ve Kur'an okunduğu zaman onu dinleyin ve sükut edin, merhamet edilmeniz umulur"(Araf 7'204). Ehli şeriat bunu Kur'anı Kerim'in birisi tarafından okunması esnasında yapılacak davranış olarak telakki ederler ancak mana Canlı kur'an olan hazreti İnsan(insanı kamil) konuşurken diye anlamak gereklidir. Enbiya ve evliyaya ikram, hidayete sebeb olur.
İnsanın en büyük yanlışı,evliyayı kendi gibi görmesidir. Allah'la bu adamın nasıl işi olabilir. O da benim gibi yer içer, üzülür, güler der de bir türlü bu tuzaktan kurtulamaz.