Abd-i Kamil, Hakk'ın rızasını gördüğü vakit dua edermiş. Yoksa kendi himmeti ile değil. İbni Arabi hazretleri Fütuhat'da:"Arif de himmet olmaz" buyururlar. Cenab-ı Ubeydullah Ahrar hazretleri kitabında buyurur:"Mümkinin kendi hakikat-ı zatına (aid) hiçbir şey yoktur. Onda evsafı kemalden her ne vasıf var ise, ilim, kudret ve irade gibi hep ariyettir. Bunların cümlesi Hak Teala hazretlerinindir. Şüphesiz Arif, kendi halini bilip daima fakrı hakiki makamında durur ve ariyet olan evsaf ile zahir olmaz. Ancak Hakk'ın iradesi ve meşiyyeti, bir şeyin vukuuna taalluk ettiği vakit, taslit-i himmet ederler. Kamildeki dua talebi kendi nefsindeki merhametten dolayı etmez, rahmeti ilahiyyenin o surette tecellisi lazım olduğu için eder. Aşk ateşi onun nefsaniyetindeki tüm kötü sıfatları yakarken merhameti nefsiyyesini de mahvetmiştir. Aşka ilahi nefsinin cehennemidir. İnceden inceye yakarak kıl ucu kadar bir eser bırakmamıştır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder