Sabrın fazileti konusunda sadece şu hikaye yeterlidir .Hikaye şudur:
Adamın biri sesinin güzelliği yüzünden bin dirhem vererek bir kuşu satın aldı ve kafese koydu.Bir başka kuş gelip kafesin üzerinde ötünce,kafes içindeki kuşun sesi kesildi.Adam durumu Hz.Süleyman (a.s)bildirdi.Hz Süleyman "Kuşu bana getirin"dedi.Kuş getirilince Hz.Süleyman kuşa dedi:"Sahibinin senin üzerinde hakkı.var.bin dirhem vermiş.niçin susuyorsun?"Kuş:"Ey Allah'ın peygamberi ! Sahibime söyle ,bana gönül koymasın,ben kafeste olduğum sürece asla ötmem".Hz.Süleyman :"Niçin ?" deyince kuş;"Çünkü benim bağırıp inleyişim,vatanımdan ve çocuklarımdan ayrı kalışım sebebiyledir.Kafesimin üzerine gelip öten kuş "Sahibin seni sesinin güzelliğinden dolayı kafese koydu.Sus ki kurtulasın " diye akıl verdi.Hz Süleyman bu sözleri kuş sahibine aktardı.Adam :"Kuşların hükümdarı sensin.Madem ötmeyecek .satın aldığım bedeli ver"deyince Hz.Süleyman adama bin dirhemi verdi ve kuşu serbest bıraktırdı.Kuş uçtu ve:"Ey bana böyle güzellik bahşeden,gökyüzünde uçuran,sonra kafeste sabrettiren Allah'ım,sen Sübhansın! " diyerek gözden kayboldu.Süleyman (a.s)şöyle buyurdu:"Sızlanıp bağırdığı sürece kuş kafesten kurtulamadı.Fakat sabredince kurtuldu."
Adamın biri sesinin güzelliği yüzünden bin dirhem vererek bir kuşu satın aldı ve kafese koydu.Bir başka kuş gelip kafesin üzerinde ötünce,kafes içindeki kuşun sesi kesildi.Adam durumu Hz.Süleyman (a.s)bildirdi.Hz Süleyman "Kuşu bana getirin"dedi.Kuş getirilince Hz.Süleyman kuşa dedi:"Sahibinin senin üzerinde hakkı.var.bin dirhem vermiş.niçin susuyorsun?"Kuş:"Ey Allah'ın peygamberi ! Sahibime söyle ,bana gönül koymasın,ben kafeste olduğum sürece asla ötmem".Hz.Süleyman :"Niçin ?" deyince kuş;"Çünkü benim bağırıp inleyişim,vatanımdan ve çocuklarımdan ayrı kalışım sebebiyledir.Kafesimin üzerine gelip öten kuş "Sahibin seni sesinin güzelliğinden dolayı kafese koydu.Sus ki kurtulasın " diye akıl verdi.Hz Süleyman bu sözleri kuş sahibine aktardı.Adam :"Kuşların hükümdarı sensin.Madem ötmeyecek .satın aldığım bedeli ver"deyince Hz.Süleyman adama bin dirhemi verdi ve kuşu serbest bıraktırdı.Kuş uçtu ve:"Ey bana böyle güzellik bahşeden,gökyüzünde uçuran,sonra kafeste sabrettiren Allah'ım,sen Sübhansın! " diyerek gözden kayboldu.Süleyman (a.s)şöyle buyurdu:"Sızlanıp bağırdığı sürece kuş kafesten kurtulamadı.Fakat sabredince kurtuldu."

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder