Hazreti Pir efendimiz,Halep'te Halaviye medresesinde Mevlana Kemaleddin bin Adim isimli değerli bir hocadan ders alıyordu.Müderris onun alnındaki olgunluk ve hidayeti müşahede ettiği için Hz.Pir'e saygılı davranıyordu.Diğer talebeler bu saygıyı çekemediler ve hocalarına:"Bu yabancıya bu kadar çok itibar ediyorsun ve bize hiç yüz vermiyorsun"diye şikayetlenselerde "Ben onda büyük bir kabiliyet görüyorum"diyerek onları savuşturdu.Aynı çekemeyen talebeler bir gün hocaya:"Senin değer verdiğin o talebe gece olunca kalkıyor medresinin kapısı gizlice açıp dişarı çıkıyor"deyince Hoca inanmadı ama bu durumu izlemek istedi.Akşam kapıcılar medresenin kapılarını kilitlediler.Hz.Mevlana hücresinden çıktı kapıya yaklaştı parmağı ile dokununca kilit açıldı yürüdü çıktı.gizlendiği yerden bu durumu gören müderris izlemeye başladı.Hz.Pir şehrin Antakya kapısına geldi,kapıya dokundu ve kapı açıldı.Hz.Mevlana önde müderris arkada takip edip gittiler.Birden uzaktan pırıl pırıl parlayan nurani bir kubbe göründe.Hz.Mevlana oraya vardı,ruhani topluluğa selam verdi ,onlarla bir vakit murakabe edip zikre başladılar.Sonra kalkıp sabah namazının farzına hazır oldular.Cemaatın "Allahü Ekber"diye namaza durdukları zaman o tekbirin heybetinden ,müderris bayılıp kaldı.Kendinre gelince ne kubbe vardı nede insanlhar.Çölün ortasında yapayalnız.Hayranlığında gözlerinde yaş olduğu halde şehrin bulunduğu yönü tahmin ederek yürümeye başladı.
Medresede talebeler müderrisi bulamayınca aramaya başladılar.Hz.Mevlana efendimiz hemşerisi olan seyisi çağırıp:"Şehrin filan kapısından çık,İbrahim Mescidinin yolunda onu ara"dedi.Seyis deveye bindi o istikamete doğru deveyi sürdü.Ancak öğle vakti,müderrisi,yerde yürüyemeyecek bir vaziyette buldu.İnip deveye bindirdi.Müderris seyise kendisini nasıl bulduğunu sorunca seyis Hz.Mevlana'nın burayı tarif ettiğini anlattı.Medreseye gelince Hz.Mevlana herkesten önce gelerek müderristen bu hadiseyi kimseye anlatmamasını rica etti.O da anlatmadı.ancak hadiseden sonra mderrisin saygısı ziyadeleşmişti.Mevlananın huzurunda iki diz üstü otururdu.Hz.Pir bu sırrın daha fazla muhafaza edilemeyeceğini anlayarak adamları ile birlikte Halep'ten ayrılıp Şam7a gitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder