Ba ayetteki gazaba Davuta (a.s)zamanındaki Yahudiler çarptırılmışlardır.Bunlar Medine ile Şam arasında Kızıldeniz sahilinde "Eyle"denilen yerde ikamet etmekte idiler.Allah onlara "Cumartesi günü "balık avlamayı yasak etmişlerdi.Ne varki denizdeki bütün balıklar cumartesi günü ya İsrail oğullarını imtihan için yahutta karnında hazreti Yunus'u taşıyan balığı ziyaret için eyle sahiline gelirler,balıkların başlarnın çokluğundan deniz görünmez olurdu.Cumartesi geçince tüm balıklar çekilir gider hiç balık kalmazdı.Köyden adamın birinin tekliği ile deniz kenarına hendekler kazdılar ve hendeklerden denize kanallar açtılar.Cuma akşamı bu kanalları açarlar,dalgaların getirdiği balıklar bu havuzlara dolardı.Suyun azlığından ve havuzların derinliğinden geri gidemezlerdi.Pazar günü olunca buradaki balıkları yakalarlar,kimini yerler,kimini satarlar,kiminide tuzlarlardı.Kırk yahut yetmiş sene böyle yaptılar,malları çoğaldı,zenginleştiler,Üzerlerine bela inmesinden korkuyorlardı.Ama ceza inmedi.Cezalandırılmamalarına sevindiler.Günah işleme cüretleri arttı."Cumartesinin artık bize helal kılındığını görüyoruz"dediler.Böylece atalarına uyarak, yeni gelen nesiller de Cumartesi günü avlanmayı sürdürdüler.Yaklaşık 70.000 kişi olan şehir hlakı üç guruba ayrılmıştı.üçte biri cumartesi balık avlıyorlardı.diğer üçte biri bugünün hürmetine balık avlamıyorlar avlayanları da bu işten vazgeçirmeye çalışıyorlardı.diğer üçte biri ise avlanmıyorlar ,ancak diğerlerine de karışmıyorlardı.Günahkarlar,kendilerine mani olmak isteyen gurubu dinlemeyip Allah'a yemin olsun ki biz sizle aynı şehirde yaşamayız diyerek şehri bir duvarla ikiye böldüler.Böylece iki ayrı şehir ortaya çıktı.Allah'ın yasağını çiğnemeye devam edenlere Hz.Duvud lanet etti.Allah Teala gazaplanarak onları geceleyin maymuna çevirdi.
Duvarın arkasında kalan avlanmayan gurup,diğer taraftan hiç duman tütmediğini , kapıların kapalı olduğunu görünce duvara tırmanarak onların tarafına geçtiler.Gençlerin maymuna,ihtiyarların kuyruklu domuza çevrildiğini hayvanlar gibi sesler çıkarttıklarını gördüler.Maymuna çevrilenler akrabalarını tanıyabiliyordu.ama insanlar onları tanımıyordu.Maymunlar akrabalarının yanına geliyor,onların elbiselerini kokluyor ve ağlıyorlardı."Biz sizi bu işten men etmemiştiydik" denilince gözlerinden yaşlar aktığı halde başlarıyla "evet"diye işaret ediyorlardı.Suretleri hayvanata çevrilen bu insanlar üç gün bu halde kaldılar ve sonra hepsi öldüler
."Biz bunu (maymunlaşmış insanları), hadiseyi bizzat görenlere ve sonradan gelenlere bir biret dersi, müttakiler için de bir öğüt vesilesi kıldık"(8Bakara 2/66)
Sa' di şöyle demiştir:
Kuş,tane tarafına doğru yakın gitmez
Çünkü başka kuşun böyle tuzağa düştüğünü görür,
Sen başkalarının musibetinden ders al,
Başkaları senden ibrat almasın !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder