Sonra düşünürüz:acaba yaşlılıklarında yanımızda olsalardı hakkı ile vazife yapan bir evlat olabilirmi idik?
Evlattan ayrı düşmek.Zor gelir.
Sonra düşünürüz.Acaba yaşlılığımız bizi onlara mecbur kılsa idi bizi memnun edebilirler mi idi.
Arkadaş ve dostlardan ayrı düşmek..Zor gelir ..
Sonra düşünürüz.Arkadaş ve dost diyerek çocukluğumuzdan başlayarak hatırladıklarımızdan gençlik günleri geçip ihtiyarlık geldiğinde kimler kaldı ki.Kimleri arzulamaktayız.Hiç.
Bizi terketmeyeceği arayalım.Bize bizde şah damarızımızdan yakın olup bizim cinsimizde karşımıza çıkan kimya gibi kıymetli birisinin eteğine geç rastlamış olsak ta asla erken terketmeyelim.O bu alemden uful edene kadar ona nazar edelim.Batan güneş mutlaka ertesi gün yeniden doğacaktır.Yeni güneşi gözleyelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder