Kardeşlik kavramının temeli,Efendimizin Medineye hicreti ile başlamıştır.Muhacir olarak yurtlarını terk eden her bir aileye,Efendimiz,bir Medineli yerleşik aile ile Musahip ilan etmiştir.Yani Medineli yerleşik aile ,gelen muhacir aileyi sahiplenmiş elindeki imkanları paylaşmışlardır.Zaman içerisinde bu müessese İslami devlet kurulunca bitmiş olsa da İrfan dünyamızda kıyamete kadar var olacak sağlam bir hücre nümunesi olarak varlığını devam ettirecektir.İki kişinin birlekteliği anlamında olan sahiplenme müessesesi Bektaşiyye tarikatında ileri düzeydedir.Diğer tarikatlarda İhvan kardeşliği şeklinde algılanırsa da seyrü sülukta bu bölümün adı Fena fi derviş makamı derler.Efendimizin hadis-i şerifinde belirtilen "
Müminler bir bedenin azaları gibidirler." Bir azanın acısını diğerleri de duymalıdır.Bir insan için başlatılan bu duygu dikey yükseldikçe tüm alemi kapsayacak şekilde genişler ve Ebubekir Efendimizde beliren hal ile zirveye ulaşır:"
Ya Rabbi.Bedenimi o kadar büyüt ki cehennemde bir başkasına yer kalmasın"
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder