Yol
Yoldayim ben
nereye gider bu yol
ben bilmem
hüzün tozlari kaplar her yanimi bazen
gözlerimi kamastiran günes isinlari
ruhuma iyi gelen...
nehirler cikar yoluma
icinde arindigim,
dolunaydir geceleri
kendisine sigindigim.
husuyla döner agaclarla
erisirim semaya,
sonra susarim
kaybolurum sessizligin kuyusunda
kalir söz hakki kainata...
yoldayim ben
ciktigim nokta "ben"
varacagim nokta yine "ben"
yolumda ayna tutan bana "sen"
"sen"i sana anlatan "ben"
kaybolur "ben"in icinde bir "sen"
"sen"in icinde bir "ben"
sorarim kendime "neden?"
cevabi bilen yine bir "ben"
belki de "sen"...
Hilal San
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder