AĞAÇLAR ÜZÜLMESİN DİYE

Ağaçlar üzülmesin diye ,ormancı,baltasının üzerini bezle kapatırdı.İrfan dünyamızın içinde bulunan insanımızın,bitkilere karşı olan davranışının zirvesi.Baltayı görüpte ağaç üzülmesin diye baltasının üzerini örtmek davranışı.Aynı şekilde Kurban edilecek koç'un gözleri bir mendille e örtülür ve bıçak hayvana gösterilmezdi.Cenab-ı Hakk bana insanlık mertebesini lütfetmişse,bu mertebeye çıkamamış cemadatta,nebatadda ve hayvanatta kalmış olanlara gösterilen saygıdır bu.Bu duyguyu  ancak insana tasavvuf verebilir.Ve bu duygu alemde Hakk'dan başka bir mevcudun(varlığın)olmadığını göstermesinin zirvesidir. İnsana bu duygu,ancak insan-ı kamil olmuş kişilerden geçer.Bu alemde insan,yaratılmış olan mahlukun en şereflisi olduğunu idrak eder ve diğer yaratılmış olanların ise de kendisinin emrine verilmiş emanetler olduğunu idrak ettiğinde görev tamamlanmış olur ve bir üst aleme geçmeğe (dikey yolculuğa)layık hale gelmiştir.