Necib Sultanım buyurmuştu:"Ben dervişanın zengin olmasını istemiyorum".İnsan nimetlenince yani zenginleşince azgınlaşır.Rabbini unutur ve ona isyan eder.Bu hakikat Kur'andan ifade edilir:"Gerçek şu ki , insan, ilim ve malda zengin olduğunu görmesiyle azar"(Alak 6/7).Bundan dolayı insanı en iyi terbiye eden açlık ve susuzluktur.Merkebin yükü hafifleyince çifte atmaya başlar.
İslam Tasavvufunda ömür boyu riyazet yoktur.İnsan nefsi kemal derecesine ulaştığı zaman , işin başında yapmış olduğu riyazata ihtiyaç kalmaz.Yolun başlangıcında gerekli olan halvete, nihayetinde gerek kalmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder