Dünyevi nimetin bolluğu bir müddet sonra sahibine usanç verir.En güzel gördüğü giysiler çirkinleşir.Nefsinin bu usançlığından kurtulmak için sürekli yeni eğelenceler peşinde koşar.Mesnevi-i şerifte bu hal Sebe kavminin hali için anlatılmıştır.İnsan yaz geldiği vakit sıcaktan dolayı kışı(soğuğu)ister,kış geldiği vakit yazı(sıcağı) ister.Ne dar ne de geniş yaşamağı , ebeden bir hale razı olmaz.
Nefsi dört türlü oldürmek gerekir:
Mevti ahmer denilen (kızıl ölüm);nefsin arzularına muhalefettir.
Mevt-i ebyaz (beyaz ölüm);Bu açlık ve oruçtur.Açlıkla batın münevver ve kalbin yüzü beyaz olur.
Met-i ahdar(yeşil ölüm);Kıyemtsiz ve yamalı elbise giymektir..Nefis asla bundan hazzetmez ve bununla nefsin gururu ve azameti kesredilir.
Mevt-i evsev(kara ölüm);İnsanların esa ve cefasının canandan(Hak'dan) olduğunu bilerek cefalarına tahammül etmektir.
Nefis üç köşeli dikendir.nasıl koyarsan koy batar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder