İşlerde orta yol üzre olmak hayrdır.Eski Tıb da safra,balgam,sevda denilen dört karışım bir birleri ile ölçülü olurlarsa vücudun sıhhatine,karışım ölçüsüz olursa bedenin hastalığına sebeb olduğu fikri var idi.İnsanın yeme-içmesinde, konuşmasında,uyumasında da bir ölçü olmalıdır.Bu ölçü olmazsa vücudda sıkıntı,cemiyet içinde de sıkıntı husule gelir.Kişi, görüştüğü insanların ahvalini tedkik etmeli ,evsafta onların evsafından fazla bir şey yaparsa o arkadaşlardan ayrılmasına sebeb olur.
Hz.Musa(a.s)'a,Hz.Hızır'ın tenbihi "Eğer sen bana tabi olursan, ben sana ondan zikren haber verinceye kadar bir şeyden sual etme"dir(Kehf 18/70).Hz.Musa'nın suali ,Hz.Hızır'a itiraz şeklinde geldi ve mukavele haricine çıktın diyerek birliktelik sonlandırıldı.Mürid,mürşidine karşı olan diyaloğunda da aynı şey geçerlidir.Mürşidin ahvaline vakıf olmayan bir mürit sual sormamalıdır.Sual sormak iki türlüdür.Lisan ile soru sormak ,diğeri de kalb ile itiraz etmek.Bir mürid zaahiren mürşidine hizmetetse de kalben itiraz ettiği zaman yine ayrılık husule gelir.Namaz esnasında abdestin bozulmasını gerektirir bir durum husulegelirse,taharet için namazdan çıkmak gerekir.Eğer taharet edip tekrar abdest almayıp namaza devam ederse boşunadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder