Aşk muhabbetin sonudur.Muhabbetintarifi şudur:Mevcudiyetinden hiçbir şey kalmayack kadar varlığını ve varını sevdiğinin uğruna vermektir.
Hakiki muhabbet :Kalbin, bütün nefsani bulanıklıktan ve kederlerden selametinden sonra vücude gelir.O vakit, o kimse ;Hakk'dan gayri muhit olmadığını görür ve Ona Zat-ı Mutlak demekten gayri tavsif imkanı kalmaz.
Akıl mekamında olan Hz.Cibril, aşk mahallesinde oturmaz.Ancak onun sınırlarına kadar getirir ve o sınırda durduktan sonra:"Lev denevtü enimleten lahteraku" Ya Habiballah ! EğerSidre'den bir parmak ileritecavüz edersem nur-ı azamet, nar-ı gayret beni yakar" demiştir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder